Facebook Youtube Instagram
Gdańsk
Facebook Youtube Instagram
Gdańsk

ŚWIADOME OKRUCHY

Wernisaż wystawy o g. 18:00 16. września 2022

Wernisaż wystawy:
g. 18:00 16. września 2022

Duża Aula Wielkiej Zbrojowni – Galeria Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

16.09 - 02.10.2022

Kuratorzy: Hongjohn Lin, Harro Schmidt, Weiming Ho, Tomasz Wendland, Grzegorz Klaman

Koordynacja: Piotr Tadeusz Mosur

dyrektor projektu Waley Art project: Peng Tsai Hsun

Artyści:

ŚWIADOME OKRUCHY
Potencjał informacji zapisany w DNA organizmów biologicznych w tym człowieka przekracza ludzkie wyobrażenie i staje się pożywką dociekań na przyszłość, w której liczące/inteligentne maszyny w trudny nam do wyobrażenia sposób przetworzą kody materii. Dzisiaj uwięzieni i zdeterminowani politycznymi ograniczeniami kapitalizmu realizujemy opresyjne i samobójcze scenariusze nie tylko dla naszego gatunku.
 
Przebudowa takiego podejścia jest koniecznością przetrwania i zmiany modelu życia. Według Rosi Braidotti (Braidotti 2014:189) „wiąże się to z projektem uwolnienia ludzkiego ucieleśnienia od waloryzacji opierającej się uspołecznionej produktywności ku „ciałom bez organów” , czyli bez zorganizowanej wydajności. (…) program o dwóch celach. Po pierwsze, dąży on do reinterpretacji naszych ciał w ich głębokich strukturach jako elementów kontinuum natura-kultura. Po drugie, uwzględnia wymiar polityczny przez ustanowienie ramy dla rekompozycji cielesnej materialności ku alternatywom stojącym w opozycji do zwodniczej wydajności i wyjątkowej bezwzględności zaawansowanego kapitalizmu.”
 
Nasze ludzkie społeczeństwa nie realizują globalnej polityki zrównoważonej współegzystencji wszystkich planetarnych gatunków, bezwzględnie przejmujemy kontrolę nad życiem redukując je do humanistycznej matrycy.  Ten rodzaj anachronicznego oprogramowania staje się niekompatybilny wobec realnego. Fałsz niepohamowanego wzrostu jest wirusem deformującym właściwe optymalne powiązania i zależności, nasze kruche ja musi wyjść poza stan indywidualistycznej świadomości, nadchodzi moment jej przekroczenia. Podmiot jest ewolucyjnym motorem, (Braidotti 2014:269) wyposażonym we własną ucieleśnioną czasowość, zarówno w sensie czasu zapisanego w kodzie genetycznym, jak i w sensie genealogicznego czasu jednostkowych wspomnień. Jeśli zatem ucieleśniony, konstytuowany przez biowładzę podmiot jest złożonym molekularnym organizmem, bio-chemiczna fabryka stałych i wędrujących genów, bytem ewolucyjnym, posiadającym własne przyrządy nawigacyjne i czasowość potrzebujemy nowych wartości moralnych i politycznej sprawczości na miarę jego złożonego charakteru.
 
Grzegorz Klaman
 
____________________________
Rosi Braidotti, Po człowieku, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2014
ZMIERZCH ANTROPOCENU
Zbrojownia Sztuki ASP Gdańsk | kurator: Grzegorz Klaman, współpraca Piotr Mosur
 
 

„Interesuje nas , w jaki sposób intuicja artysty może wpływać na formowanie problemów, w które wsłuchać i wpatrzyć powinni sie naukowcy. Poszukujemy zarówno sztuki, która prezentuje dane empiryczne w sposób angażujący publiczność, jak i takiej, która wyławia pytania oraz hipotezy warte naukowego zbadania.” 

Jim Cummings

Wystawa ZMIERZCH ANTROPOCENU kieruje naszą uwagę na dynamikę zmian w relacji człowiek-artysta /nie ludzki/środowisko. Niestabilność ustanowionych podziałów, instrumentalna teoria technologii wywiedziona od ludzkiej supremacyjnej aktywności przesłania nam pojawiające się nowe sytuacje twórczo naruszające diadę podmiot-przedmiot splatając je w hybrydyczny nieprzewidywalny stan współzależności. Ponownie powinniśmy przemyśleć status zarówno tego co biologiczne-cielesne oraz tego co informacyjne- technologiczne. Biomedia kierują nas na pozycje nieredukowalnej obecności technologii i bytów biologicznych, ta oparta na niekonfrontacyjnej postawie koncepcja otwiera nas na zdarzenia etyczne i estetyczne bez uprzedzającej kulturowej i humanistycznej matrycy. Gest (kreacji) wolnego podmiotu jest gestem mediacji ale w sieci zróżnicowanych bytów. Jednocześnie wątpliwy jako gest osadzony w tradycji sztuki utrwalający repetetywne opresyjne reprezentacje. Bliższe naszej perspektywie są procesy zachodzące w obszarze sztuki generatywnej przepracowującej odejście od zbiorów reguł i algorytmów do wielokrotnie złożonych zmiennych form i nieprzewidywalnych procesów zbliżonych w swej konstrukcji do procesów zachodzących w naturalnym środowisku. Zjawiska te przemieszczają sprawczość i kreatywność w postludzką technosferę zdejmując z niej demoniczną złowrogą kurtynę. Synergia tych obszarów uwalnia kreatywne sprzężenie pomiędzy ludzką wyobraźnią a samodoskonalącą się strukturą maszynową nabywającą swoistą ewolucyjną adaptywność. Powinowactwa mechanizmów generatywnych, Artificial Life i estetyki obliczeniowej mieszczą się w tak zwanej Trzeciej Kulturze integrując je w transdyscyplinarnym polu. Jeśli porzucimy te relacje i zawrócimy z drogi dążenia do współegzystencji bytów nieludzkich, środowiska, sztucznej inteligencji i ludzi nasza jedyna ostoja Natura pozbawi nas oparcia, Antropocen stanie sie naszym ostatnim rozdziałem.

EXIT CODE

8 Mediatons Biennale Polska

2022

Cheng Hsiang-Yu

Hsiang-Yu Cheng (ur. w Kaohsiung, Tajwan, 1992). Od 2015 roku studiuje w Graduate Institute of Plastic Arts, Tainan National University of the Arts, Tajwan. Jako artysta i badacz, jego prace wideo koncentrują się na relacji między obrazami i polityką. Badając media w ustrukturyzowanym systemie, tworzą nowe perspektywy, które są nieuporządkowane lub odbiegają od struktury. Nowe relacje tematyczne są stale ustanawiane pomiędzy tekstami historycznymi, obrazami filmowymi i osobistymi doświadczeniami. W 2016 roku zorganizował swoją indywidualną wystawę zatytułowaną “NATiONAL MEMOR!ES” na Sin Pin Pier w Kaohsiung. Jego ostatnie wystawy uczestniczące obejmują “Glitch-BUG 2.0” w Waley Art, Taipei, Tajwan, w 2018 roku.

Elvin Flamingo

Elvin Flamingo (prof. ASP dr hab. Jarosław E. Czarnecki Ph.D), jako artysta pracujący od 2012 roku. Wykładowca na Wydziale Rzeźby i Intermediów Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Prodziekan ds. kierunku Intermedia (2016-2019).

W swoich projektach łączy sztukę, biologię i technologię (bioart, art&science). Zdecydowanie najważniejszym projektem Elvina Flamingo jest The Symbiosity of Creation. Prace rozpoczęły się w 2012 roku i mają trwać do 2034 roku. Punktem wyjścia pracy jest hodowla egzotycznych mrówek. Składa się z trzech części przywołujących motywy destrukcji i ponownego tworzenia. Poszczególne elementy pracy to: Rekonstrukcja Kultury Nieludzkiej, Królestwo Wspólnego Quotidianu oraz Po ludziach, Biokorporacja. Praca została nominowana do nagrody Prezesa Rady Ministrów w dziedzinie sztuki. Była też tematem pracy doktorskiej Elvina Flaminga, obronionej w 2014 roku. The Symbiosity of Creation odbiło się szerokim echem w kraju i za granicą. Praca zdobyła Critic’s Award na Biennale Sztuki Mediów WRO: Test Exposure, Wrocław, Polska, w 2015 roku.

Kontynuacja filozofii symbiozy powstała w 2020 roku jako zespół Elvin Flamingo’s art&science cocreated z naukowcem Jowitą Nowakowską-Gołacką. Duet ten zrealizował już VOL.2 Symbiozy tworzenia zatytułowany Język ciał błądzących. W 2021 roku duet zakończył współpracę i Elvin Flamingo rozpoczął pracę nad Plant~Animals ~ The Symbiosity of Creation we współpracy z francuskim naukowcem Xavier Bailly Ph.D, Head of Marine Model Organisms Team – Station Biologique de Roscoff – CNRS – Sorbonne University, Roscoff, Francja.

Filip Gajewski

Urodzony w 1999 roku w Siemianowicach Śląskich, jako absolwent Politechniki Śląskiej, Wydziału Inżynierii Materiałowej i pracownik Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach pracuje w różnych mediach eksperymentalnych. Tworzy instalacje, grafiki i projekty wirtualne (Virtual Reality). U podstaw tej motywacji leży pragnienie stworzenia bezprecedensowych, unikalnych, przestrzennych doświadczeń. Od 2017 współpracuje z Galerią Eksperymentu Intermedialnego LAB303, na Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Prowadzi warsztaty i wykłady ze studentami w Pracowni Intermediów i Technik Cyfrowych. Od 2019 roku współpracuje z Mediations Biennale Polska i z Uniwersytetem w Ostrawie, z Wydziałem Sztuk Pięknych. Od roku 2020 współpracuje z GAD Giudecca Art District w Wenecji, a od 2021 roku z Akademią Sztuk Pięknych w Bańskiej Bystrzycy i Pawilonem 0 w Wenecji.

„Założenia każdego projektu oparte są na precyzyjnie określonych zagadnieniach, takich jak materiał, skala, dystans, struktura, forma, światło, znaczenie. Poprzez procesy empiryczne i działania eksperymentalne, zarówno w obliczeniowej geometrii opisowej, jak i systemach materiałowych, projekty rozwijają się przede wszystkim w kierunku doznań płynących z przestrzennego przeżycia.

Prezentowane na różnych wystawach wirtualne kuliste obiekty swoją genezę mają w fizycznym poznawaniu i analizowaniu różnych struktur materiałowych, szczególnie struktur metali. Na podstawie atomowej budowy krystalicznej autor w procesie myślowym konstruuje całą gamę prac począwszy od druków płaskich, przestrzennych obrazów aż po wirtualne obiekty cyfrowe. Twórczość Filipa Gajewskiego możemy odnieść do wizualnej reprezentacji, jako transkrypcji elementów obserwowalnego wszechświata. Jest jego sposobem, środkiem komunikacji, bezpośrednim, zwięzłym językiem, kodem wizualnym w jego odkrywaniu. Marshall McLuhan (1962) przyglądając się współczesnej cywilizacji zdominowanej przez ciągle rozwijający się postęp technologiczny zauważył, że wkracza ona z ery Gutenberga do tzw. ery Marconiego, w której dominują media cyfrowe. Poprzez te media możemy jeszcze lepiej rozumieć otaczający nas wszechświat. Jego strukturalność i złożoność. Krystalografia metalu, scharakteryzowana jest przez: skład chemiczny materiału, wielkość, kształt ziaren, oraz wzajemne rozmieszczenie poszczególnych faz, stopień zdefektowania sieci krystalicznych i rozmieszczenie defektów strukturalnych. Przeniesienie zagadnień naukowych do sztuki, to język wizualny którym się posługuje Filip Gajewski. Jego wizualna reprezentacja jako hybrydyczność procesu twórczego objawia się w zestawieniu tradycyjnych artefaktów – papier, metal – z wykorzystaniem nowych technologii – środowisko oprogramowania, wirtualna rzeczywistość (VR), rozszerzona rzeczywistość (AR) – jako narzędzi edycji i tworzenia.”

dr Jakub Cikała, Wszechświat jako najczystsza forma – samodzielne środowisko twórcze

Sasha Gydravlik

Twórca nowego gatunku sztuki “CryptoGeometry”.

Artysta cyfrowy, DJ, motion designer. Moja sztuka oparta jest na świętej geometrii, otwiera zdolność widzenia wielu wymiarów jednocześnie terapeutyczny efekt psychologiczny, hipnotyczne przyciąganie i wzmacnia efekt medytacji. Crypto oznacza kod, geometria jest boskim językiem do przekazywania świętych informacji od czasów starożytnych.

Poprzez zrozumienie języka geometrii, świadomość będzie komunikować się z umysłem synchronicznie.

Wei-Ming HO

Wei-Ming Ho urodził się w Taipei na Tajwanie. Pracuje w obszarze sztuki mediów, sztuki wideo i filmu eksperymentalnego. Jego prace były prezentowane w kinach, a także w kontekstach artystycznych takich jak Egyptian Theater w Hollywood, Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofia, HKW- Berlin, BFI – Londyn, La Gaîté Lyrique Paris, Muzeum Narodowe Poznań, CDAN Museum Huesca, MSUV Museum Vojvodina, SCCA- Ljubljana, National Taiwan Museum of Fine Arts oraz na licznych wystawach i festiwalach sztuki m.in. Taiwan Biennial, Mediations Biennale, Nakanojo Biennale, VIDEOAKT Biennial, Ukrainian Biennale of Digital and Media Art, namaTRE. ba biennale, Ficciones Encuentro Bienal, Ars Electronica, Transmediale, Rencontres Internationales, CYNETART, Loop Barcelona, ADAF Ateny, Videoformes, Bologna Future Film, Asolo Art Film, Vienna Independent, Hamburg International Short, FILE Sao Paulo, Pixxelpoint New Media Art, Currents New Media, Electrofringe, OSTRALE´O16, Madatac Audio-Visual…etc w ponad 40 krajach.

Derek Holguin

to mieszkający w Los Angeles artysta, którego prace to animacja, motion graphics, fotografia i instalacje projekcyjne.

Derek pracuje również pod pseudonimem Lucid Interval.

Grupa SM Rk +

HELL OF GNOSIS

Grupa SMRk + / Maciej Śmietański , Piotr Mosur, Wojtek Radtke, Grzegorz Klaman /.
Pawilon 0/4 Beyond Code & Time. Wrzesień 2022 r.
Spazio Thetis Palazzina Modelli Arsenale Nord Wenecja Włochy.

Wieloelementowa instalacja Hell of Gnosis będzie miała swoją premierę w formie zapisu wideo w Spazio Thetis Palazzina Modelli w Wenecji podczas wystawy zbiorowej, towarzyszącej Biennale w Wenecji. Jej kolejną odsłoną będzie pierwsze pełne odsłonięcie tego dzieła w przestrzeni LABOARTORIUM na terenie Stoczni Gdańskiej.

Zaplanowana, misterna przestrzeń pracy będzie tworzyć konteksty odnoszące się do procesów biotechnologicznych, informacyjnych i klimatycznych. Nieokreślona funkcja i zagadkowe procesy, które widz będzie mógł obserwować w samej pracy, wraz z towarzyszącymi jej instalacjami, dadzą mu możliwości modyfikowania i wpływania na elementy pracy w nieoczekiwany sposób poprzez fakt swojej obecności. Sprawność interaktora nie zagwarantuje jednak pewności procesu, w którym uczestniczy widz, gdyż niektóre obiekty mają status autonomiczny zarządzany przez algorytm. Oddziaływanie wybranych elementów, takich jak wahania temperatury atmosferycznej, poziomu planktonu w oceanie, prądów oceanicznych, siły wiatru zależy wyłącznie od przyczyn pozaludzkich, generowanych w czasie rzeczywistym. – Otrzymujemy dane z satelitów meteorologicznych dostarczanych przez EUMETSAT (European Organization for the Exploitation of Meteorological Satellites) i przetwarzane na impulsy, które twórczo modyfikują aspekty instalacji. – Nie mamy pewności, czy poziom zdolności do odtworzenia i rozwinięcia “cegiełek życia” w “pierwotnej zupie” złożonej z metanu, wodoru, pary wodnej i związków organicznych, takich jak alanina, glicyna, cysteina, metionina i inne, rzeczywiście ma miejsce tu i teraz i czy w każdym czasie i miejscu może stać się kolejną Genezą. Poszczególne elementy tworzą hybrydę quasi-laboratorium i przestrzeni badawczej, a powstaną one dzięki naszej współpracy z biotechnologami, biologami, chemikami, neurologami i informatykami. Te skupiska urządzeń i aparatów tworzą maszynę, która zajmuje naszą wyobraźnię – ludzką wyobraźnię, przeglądającą się we własnej technosferze jak w lustrze; są rodzajem rozszerzonego ciała, w które wyposażyła nas nasza cywilizacja przez ostatnie setki lat. Stworzona przez nas technologia zaczyna się samomodyfikować i autonomizować, pozostawiając ludzki umysł poza symbiotyczną wspólnotą

Anna Kalwajtys

Absolwentka Wydziału Rzeźby na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku oraz Wydziału Intermediów na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu.

Anna Kołacka

Urodzona w 1992 r. w Poznaniu.

Edukacja

Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu – studia magisterskie (2016)

Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu – studia doktoranckie (2019)

Doktorat obroniony z wyróżnieniem, Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu (2019)

Adiunkt w XVII Pracowni Rysunku prof. dr hab. Tomasza Bukowskiego – UAP (2018-obecnie)

Artysta

Malarka, autorka obiektów i projekcji wideo – przygotowywanych w autorskiej technice.

Moim celem jest tworzenie wyobrażonych światów. Jego obrazów płaskich i trójwymiarowych, statycznych i dynamicznych, uniwersalnych i szczegółowych.
W oparciu o koncepcję naturo-kultury, wierzę w przenikanie się tego, co organiczne i tego, co uznawane za czysto humanistyczne.
Eksperymentuję z różnymi materiami, powołuję naturalne procesy rozkładu i przemian substancji, które stanowią dla mnie zwykle punkt wyjścia do konkretnego projektu.

Piotr C. Kowalski

Piotr C. Kowalski urodzony w1951 roku w Mieszkowie koło Jarocina. Dyplom z malarstwa w pracowni profesora Stanisława Teisseyre’a w PWSSP w Poznaniu w1978 roku. Do 30 września 2021 roku kierownik Pracowni Malarstwa X na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. Obecnie prowadzi pracownię malarstwa w Collegium Da Vincj w Poznaniu. Od 2004 roku wspólnie z Joanną Janiak realizuje cykle Megabajty malowania i Obrazy mroźne.

Julia Kurek

Artystka wizualna, performerka, autorka prac wideo i instalacji.
Laureatka wielu nagród. m.in. Nagrody Miasta Gdańska dla Młodych Twórców w Dziedzinie Kultury, Międzynarodowego Festiwalu Wideo Art „Now&After” w Moskwie w Rosji, I Biennale Sztuki w Piotrkowie Trybunalskim.
Brała udział w wielu wystawach, festiwalach i przeglądach sztuki:
na Białorusi w Brazylii, Chorwacji, Danii, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Izraelu, Japonii, Kenii, Meksyku, Niemczech, Norwegii, Rosji, Rumunii, Serbii, Stanach Zjednoczonych, Szkocji, Szwajcarii, Szwecji, Turcji, Włoszech.
W Polsce jej prace były prezentowane m. in. w:
MOCAK w Krakowie, Zamek Ujazdowski w Warszawie, Pałac Kultury i Nauki w Warszawie, ISW w Gdańsku, CSW w Gdańsku, BWA w Zielonej Górze, CSW w Toruniu, Galeria Labirynt w Lublinie, MS2 w Łodzi, Muzeum Kinematografii w Łodzi, PGS w Sopocie, MCSW w Radomiu, Centrum Kultury, Zamek w Poznaniu czy Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.
Ważniejsze wydarzenia:
Wystawa indywidualna „Synthesis” Centro Cultural Casa Talavera, Mexico City, Meksyk, Międzynarodowy Festiwal Wideo „VIDEOMEDEJA” Muzeum Sztuki Współczesnej, Nowy Sad, Serbia, Projekt „Performance Voyage 4” KnockDown Center, Nowy Jork, Stany Zjednoczone, Międzynarodowe Biennale Młodej Sztuki, MMOMA, Moskwa, Rosja, wystawa „New Art Media Exibition” Watermans Art Centre, Londyn, Anglia, wystawa Fear Industry w ramach Taipei Annual, Banquiao District, New Taipei City, Tajwan, Nakanajo Biennale, Nakanajo, Japonia, Mediation Biennale, Poznań, Biennale Sztuki „Factor X” Monachium, Niemcy, wystawa „Citizens” Petach Tikva Museum Of Art, Izrael, Biennale Performance Deformaes, Muzeum Sztuki Współczesnej, Valdivia, Chile, Festiwal performance i wideo performance „Vespa” Galpão Paraíso 44, Belo Horizonte, Brazylia.

Konrad Kuzyszyn

Konrad Jakub Kuzyszyn (ur. 1961 w Białymstoku) – polski fotografik, profesor Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu.

Iury Lech

Iury Lech jest ukraińsko-hiszpańskim artystą transdyscyplinarnym, który rozwinął swoją kreatywność w sferze muzyki, video-artu i literatury. Należy do nielicznych pionierów hiszpańskiej elektroniki i cyfrowej sceny audiowizualnej. Kurator festiwalu MADATAC w Madrycie.

Radium

Hye Rim Lee

Hye Rim Lee (ur. 1963 w Seulu) to urodzona w Korei Południowej nowozelandzka artystka. Znana jest głównie z animacji 3D i fotografii cyfrowej.

Lee urodziła się w Seulu, w Korei Południowej i studiowała na Ewha Women’s University. W 1985 roku ukończyła studia z tytułem licencjata muzyki, specjalizując się w głosie. W 1993 roku Lee przeprowadziła się do Nowej Zelandii, a w 2002 roku ukończyła studia licencjackie z zakresu sztuk pięknych na kierunku intermedia w Elam School of Fine Arts na Uniwersytecie w Auckland.

W 2013 roku Lee zajmował stanowisko visiting research fellow, faculty of design and creative technology na Auckland University of Technology

Lin Pei-Ying

Pei-Ying Lin (ur. 1986) jest artystką / projektantką z Tajwanu, obecnie mieszkającą w Eindhoven w Holandii. Jest doktorantką na wydziale Inżynierii Przemysłowej i Nauki o Innowacjach oraz na wydziale Wzornictwa Przemysłowego na Uniwersytecie Technicznym w Eindhoven.

Jej główne badania dotyczą obecnie łączenia perspektywy nie-ludzkiej we współpracy człowiek-AI. Posiada również tytuł magistra w zakresie projektowania interakcji z Royal College of Art, UK oraz tytuł BSc w dziedzinie nauk przyrodniczych, mniejszy w dziedzinie informatyki, jak również nauk humanistycznych i społecznych (studia kulturowe) z National Tsing Hua University, Tajwan.

Jej głównym zainteresowaniem jest łączenie nauki i społeczności ludzkiej za pomocą metod artystycznych, a szczególnie interesuje ją budowanie wspólnej płaszczyzny dyskusji dla różnych perspektyw kulturowych dotyczących elementów konstruujących nasze indywidualne postrzeganie świata. Ostatnio skupia się na manipulowaniu granicami pomiędzy tym, co niewidzialne/widzialne, żywe/nieżywe oraz na poszukiwaniu sposobów budowania narzędzi i metod ułatwiających takie poszukiwania.

Od 2012 roku wraz z przyjaciółmi tworzy tajwańską społeczność BioArt i jest jednym z pierwszych promotorów BioArtu na Tajwanie. Zdobyła Honorowe Wyróżnienie STARTS Prize 2020, Honorowe Wyróżnienie w kategorii Hybrid Arts na Ars Electronica 2015, Professional Runner Up in Speculative Concepts of Core 77 Awards 2015, BioArt and Design Award 2016. Jej projekt PSX Consultancy znajduje się w stałej kolekcji Museum of Architecture and Design, Słowenia.

Lin Yi-Chun

Yi-Chun Lin (ur. 1990) jest współczesną artystką mieszkającą i pracującą w Taipei na Tajwanie. W 2016 roku ukończyła studia MFA w zakresie sztuk pięknych w Goldsmiths, University of London.

Jej badania i zainteresowania obejmują produkcję materiałów związanych z pamięcią, przestrzennością czasu, trwaniem i procesem w przestrzeni oraz relacją pomiędzy obiektem a dokumentacją. Jej obecna praktyka skupia się na łączeniu eksperymentalnych narracji pomiędzy literaturą i instalacją oraz ich organicznej interakcji ze społeczeństwem.

Lin brała udział w wielu krajowych i międzynarodowych wystawach i programach. Jej prace były prezentowane na wystawach zbiorowych w Jim Thompson Art Center, Bangkok; Satellite Exhibition of 2021 Asian Arts Biennial; Hong-gah Museum, Taipei; National Taiwan Museum of Fine Arts, Taichung, TW; Taipei Fine Arts Museum, Taipei, Prezentowała wystawy indywidualne i projekty na zamówienie w TheCube 7F, Taipei; Solid Art, Taipei; Ulaanbaatar International media art festival, Mongolia; 18th Street Arts Center, LA.

Jarek Lustych

Urodzony: 1961 w Warszawie. Wykształcenie: 1981-86 ASP w Warszawie.

NANONANO

NANONANO to grupa artystyczna założona przez artystę HSUN-HSIANG HSU i inżyniera materiałowego YIN-HAO HUANG. Możliwości przyszłych krajobrazów powstają dzięki skupieniu się na środowisku życia i zastosowaniu najlepszych technologii przemysłowych. Projekty tej grupy zostały wybrane do Arte Laguna Prize 15, C-LAB’s FUTURE VISION LAB oraz tajwańskiego Ministerstwa Kultury, Sztuki i Technologii: Creative Innovation Counseling Project w latach 2020-2021.

Norman Leto

Norman Leto, właśc. Łukasz Banach (ur. 23 sierpnia 1980 w Bochni) – polski artysta i pisarz.

Liudmila & Nelson

Artist´s team constituted by: 

Liudmila Velasco, born in Moscow, Russian, 1969. Live and works in Havana, Cuba, as full time artist and as part of the artists team “Liudmila & Nelson” since 1994. 

Nelson Ramírez de Arellano Conde, Born in Berlín, Germany, 1969. Life and works in Havana, Cuba, as part of the artists team “Liudmila & Nelson” since 1994. Also works as the Director of the Fototeca de Cuba (National Gallery of Photography in Havana, Cuba) since 2010. Was chief curator of the Fototeca de Cuba from 2001 to 2010.

Cecylia Malik

Cecylia Malik ur. 1975 w Krakowie.

Malarka, performerka, edukatorka, ekolożka i miejska aktywistka. Ukończyła malarstwo na ASP w Krakowie. Absolwentka podyplomowych studiów kuratorskich na UJ w Krakowie. Współtwórczyni „Modraszek Kolektyw” akcji w obronie Krakowskiego Zakrzówka przed zabudową i cyklicznej imprezy na Wiśle „Wodnej Masy Krytycznej”. Inicjatorka akcji społeczno artystycznych takich jak „Matki Polki na wyrębie” przeciwko LEX Szyszko, „Warkocze Białki” w obronie rzeki Białki przed regulacją, „Siotry Rzeki” razem z Koalicją Ratujmy Rzeki przeciw budowie zapory w Siarzewie, „ Chciwość Miasta” – w obronie modernistycznego hotelu Cracovia przed wyburzeniem. Za realizację akcji artystycznej „365 Drzew” otrzymała tytuł ”Kulturystki roku 2010” nagrody Programu 3 Polskiego Radia. Indywidualne wystawy w Galerii Zderzak w 2009 r. i 2011, w 2013 wystawa retrospektywna w Galerii Bunkier Sztuki „Rezerwat Miasto”. W 2012 roku otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na realizację projektu i filmów dokumentalnych „ 6 Rzek”. Laureatka nagrody Katarzyny Kobro za rok 2018. Autorka filmu dokumentalnego „Raj na ziemi” o miłości bezdomnej pary z sąsiedztwa. Cecylia Malik organizuje protesty wspólnie z ekspertami i organizacjami dbając o ich sens i skuteczność zarazem kreując je, jako happeningi i dzieła sztuki w przestrzeni publicznej.

Maciej Olekszy

Urodzony w 1982 roku w Sulęcinie. Ukończył studia magisterskie na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (2007). Dwa lata później został laureatem nagrody Salted Candy (Poznańska Galeria Nowa). W 2017 oraz 2021 roku otrzymał stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Mieszka i pracuje w Poznaniu.

Malarz poszukujący bioniczności ciała w środkach malarskich, akcentujący wrażenie intymności. Dominujące tematy to portret i akt – czerpane z najbliższego otoczenia. W swej twórczości nawiązuje do ekspresjonizmu poznańskiego.

Jakub Palka

Urodzony w 1989 roku w Koszalinie. Absolwent Zespołu Szkół Budowlanych im. Kazimierza Wielkiego w Szczecinie oraz Akademii Sztuki w Szczecinie, w obrębie której ukończył dzienne studia licencjackie i magisterskie z zakresu Architektury Wnętrz.

Pasjonat nowych technologii oraz sztuki. W swojej pracy zawodowej jak i poza nią poszukuje sposobów na połączenie tych dwóch dziedzin. Czynny badacz technologii VR, jej wpływu na otaczającą nas rzeczywistość i nowych udogodnień życia. Zagorzały miłośnik grafiki 3D pojawiającej się w filmach, grach oraz animacjach.

Jakub Palka, Wirtualna Medytacja, Meditions Biennale Polska 2020

Harro Schmidt

Urodzony w 1957r. w Großburgwedel, mieszka i pracuje w Hanowerze.

Kurator i administrator, artysta wizualny. Tematyka: instalacje multimedialne, obiekty świetlne, malarstwo, rysunek.

Współpracuje z podmiotami prywatnymi oraz publicznymi m.in.: miasto Hanower, Young Art Collections, NORD/LB, Schloß Salder, u.a

Harro D.B. Schmidt pracuje jako artysta i dyrektor artystyczny Kunsthalle Faust w Hanowerze w Niemczech i od ponad dwóch dekad jest kuratorem międzynarodowych wystaw sztuki współczesnej. Jako artysta posiadający zróżnicowane wykształcenie z zakresu sztuk pięknych oraz geologii i paleontologii na Uniwersytecie w Hanowerze, łączy wiedzę naukową i efekty wizualne, tworząc niezwykłe i eksperymentalne instalacje. Jego prace były reprezentowane na wystawach indywidualnych i zbiorowych, w kraju i za granicą

Remí Remigiusz Suda

Tajny_projekt

Tajny_projekt to artystyczny kolektyw działający w obszarze nowych mediów.Tworzą go Michał Urbański (ur.1994), absolwent Informatyki na wydziale Automatyki, Elektroniki i Automatyki na Politechnice Śląskiej oraz Kacper Mutke (ur.1994), absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach na wydziale Projektowania Graficznego, ze specjalizacją w multimediach.

W swoich pracach łączą różne media tworząc interaktywne instalacje multimedialne, treści wizualne, aplikacje czy performance VJ. Inspiracje czerpią z glitch-artu, sztuki sztucznej inteligencji i abstrakcji. Starają się krytycznie podchodzić do możliwości współczesnej technologii.

Uczestniczyli w rezydencjach artystycznych Muzeum Śląskiego i Rencontres Audiovisuelles (Lille, Francja). Brali udział w festiwalach i wystawach w Polsce i za granicą m.in. w Czechach, Francji, Chinach,Chorwacji i Holandii. Zdobyli nagrodę publiczności w pierwszym polskim konkursie na sztukę sztucznej inteligencji Digital Ars 2021.

Tao Ya-Lun

Tao Ya-Lun, pionier nowych sztuk multimedialnych na Tajwanie, jest pełnoetatowym wykładowcą w College of Communication na National Chengchi University.

Uczestnik 9. Festiwalu Współczesnej Sztuki Audiowizualnej i Nowych Mediów (MADATAC) w Madrycie, gdzie zdobył nagrodę New Media Art Installation. Stypendysta Taiwan Fellowship Program of Asian Cultural Council, został zaproszony na rezydenturę artystyczną przez Headland Center of the Arts w San Francisco; sponsorowany przez Hong Kong Arts Development Council jako pierwszy artysta zamieszkały w 1a.

Rezydował także w Nordic Institute for Contemporary Art słynącej z obrazów cyfrowych i sztuki technologicznej. Uhonorowany pierwszą nagrodą stypendialnego Cite Internationale des Arts w Paryżu i wyróżniony przez Tainan National University of Arts.

Tomasz Wendland

Urodzony w 1960 r. w Poznaniu.

Edukacja:
Alanus Kunsthochschule Alfter/Bonn Germany (malarstwo) 1990.
Akademia Sztuk Pięknych w Poznaniu (rysunek, rzeźba, pedagogika), 1993.
Doktorat: “The Unknown”, Dartington College of Art, Plymouth University, Wielka Brytania, 2009.
Habilitacja: „Black Light”, University of Art in Poznań, 2012.

Realizuje swoje prace w różnych mediach: wideo i dźwięk, instalacja, rysunek, rzeźba, fotografia, obiekt, performance. Wspólne dla wszystkich prac jest poszukiwanie obecności tajemnicy, jej zmysłowe doświadczenie.

Kurator oraz inicjator wielu międzynarodowych projektów, między innymi Mediations Biennale Poznań, Hotel des Inmigrantes, Pavilion 0 i wielu wydarzeń w Belgii, Chinach, Niemczech, na Węgrzech, w Indonezji, Włoszech, Izraelu, Japonii, Korei, Turcji, Urugwaju, USA i w Polsce.

Yao Jui-Chung

Huang Xuan (ur. w Taipei, Tajwan, 1995) ukończyła National Taiwan University of Arts, Master of Fine Arts (M.F.A.) w 2021 roku. Ponieważ większość jej prac to performance i film, używa własnego ciała jako tworzywa. Używa prostych, ale uporczywych ruchów jako skali do testowania w środowisku, badając wiele subtelnych ograniczeń i rutyny w codziennym życiu. Skupia się również na przedmiotach i ich funkcjach w życiu, aby odkryć ich wzajemne powiązania z ludzkimi gestami; próbuje odwrócić percepcję widzów poprzez ich niewłaściwe użycie. Xuan Huang została ostatnio nominowana do “2021 Taipei Art Awards”, Taipei Fine Arts Museum, Taipei, Tajwan (2021); “Generation Bored Stiff”, Waley Art, wystawa online: New Art City (2022); “Macau Experimental Video Festival- ON THE EDGE: Image in Body Art”, Ox Warehouse, Macau (2022); “2222”, Chiayi Art Museum, Chiayi City, Tajwan.

Yao Jui-Chung

Urodził się w Taipei na Tajwanie w 1969 roku. Ukończył Taipei National University of the Arts. Specjalizuje się w fotografii, wideo, instalacjach i malarstwie. Jego wczesne prace charakteryzowały się humorystycznym podejściem do autorytarnego reżimu z czasów zimnej wojny i obracały się wokół zagadnień związanych z miejscem, historią, tożsamością narodową i podmiotowością Tajwanu. Od 1990 roku inwestuje wiele wysiłku w fotografowanie ruin na Tajwanie. W 2010 roku rozpoczął projekt badawczy dotyczący nieużywanych obiektów publicznych na Tajwanie, który zwiększył społeczną świadomość tego problemu i przyspieszył reformę polityki rządowej w tym zakresie. Ostatnio artysta “przywłaszczył” sobie chińskie arcydzieła artystyczne i odtworzył je po swojemu jako swoje autobiograficzne narracje, próbując uzurpować sobie prawo do ortodoksji za pomocą strategii “pseudo-krajobrazów”. Brał udział w imieniu Tajwanu w wielu prestiżowych wydarzeniach, w tym w Venice Biennale (1997), Yokohama Triennale (2005), Asia Pacific Triennial of Contemporary Art (2009), Shanghai Biennale (2012), Beijing Photo Biennial (2013), Shenzhen Sculpture Biennale (2014), Venice Biennale of Architecture (2014), Seoul International Media Art Biennale (2014), Asia Triennial Manchester. (2014), Asian Art Biennial (2015), Biennale of Sydney (2016), Curitiba Biennial (2019), Krasnoyarsk Biennial (2019) i Taipei Biennial (2020). Jego ostatnie warte uwagi wystawy indywidualne to The Space that Remains: Yao Jui-Chung Ruins Series (Venice Biennale of Architecture, 2014), Incarnation (TKG+, 2017) i Republic of Cynic (C-LAB, 2020).

Thomas Zitzwitz

1964 urodzony w Sindelfingen, mieszka w Kolonii, Niemcy
Studiował w Hochschule für Gestaltung Karlsruhe (dyplom)
Wizyty studyjne na Universität der Künste Berlin, Accademia Belle Arti Perugia i New York University

Thomas Zitzwitz CV

Sławomir Decyk

ur. w 1968 roku, mieszka i pracuje w Poznaniu. Od 2002 roku jest pracownikiem Wydziału Fotografii UAP. Zajmuje się szeroko rozumianym zjawiskiem fotografii, instalacją oraz obrazem ruchomym. Refleksyjną postawę jego działań twórczych cechuje konfrontacja zapomnianych lub pomijanych metod obrazowania z aktualną praktyką doświadczania medium, definiowanie granicznych obszarów fotografii (w szczególności tych określanych jako postmedialne), poszukiwanie nowych środków wyrazu i narzędzi pozwalających przekroczyć własną wyobraźnię. Jest współtwórcą Solarigrafii i autorem unikalnej serii Cyklografii. Brał udział w ponad 70 wystawach w Polsce i za granicą, między innymi: Wielkiej Brytanii, Australii, Chinach, Hiszpanii, Kanadzie, Niemczech, Słowacji. Od roku 2020 prowadzi Pracownię Fotografii Eksperymentalnej na Wydziale Fotografii Uniwersytetu Artystycznego im. M. Abakanowicz w Poznaniu.